Save that chair!

Toen ik vorige week over onze speelplaats liep, zag ik een muntkleurige poot boven de verbouwcontainer steken. Ik trok me niks aan van de lessen die nog volop aan de gang waren (met in die lessen dus ook de smartphones van studenten...), trok een kar tegen de container en ja hoor... een stoel. 

Wij zijn volop onze bureau aan het afwerken en de oude schoolstoel past er perfect in! Eén nagel is afgebroken aan de rugleuning, waardoor hij waarschijnlijk in de container is beland, maar Mister Vanila kan dat wel repareren. 

Ik wou een elegantere oplossing voor onze papierdoos en maakte deze papieren zak. Je herkent de inspiratiebron wel ;o)
De bekende 'Sac en papier' vond ik niet sterk genoeg om er al onze papierresten in te werpen en steeds opnieuw te gebruiken. Ik maakte er dus zelf één uit vele lagen papier-maché en nu is hij echt sterk. Ik vertrok van een bruine zak en deed er een tiental lagen papier-maché over. Daarna schilderde ik hem wit en over de rand lijmde ik nog een restje bruin papier.

Nu nog moluren verven, muren verven, hout behandelen, oude tafel schuren, gordijnen maken, vlaggenlijn haken, oude stoel herstofferen, kussens maken, wijnkistjes verven.... Nog wel even bezig dus!

Dé badmat...

Dé badmat... Wat zeg ik... DE badmat!

Wij hebben nog geen badkamer. We stelden onze prioriteiten en een badkamer mag gerust nog wat wachten. Met ons tweetjes en een mini in huis redden we het prima met ons douchekotje beneden: het wordt er snel warm, het is snel gepoetst... perfect voor nu.

Ik wou er graag een gezellige, zachte, warme badmat voor aan de voetjes. Eén van muur tot muur... Met een inhammetje voor de inspringende muur... Zonder er een fortuin aan kwijt te zijn... mmm...

Haken? Mijn eerste idee, maar ik vond niet het geschikte garen.
Dan maar naaien. En met een bezoekje aan Ikea, waar ik 4 badmatten kocht, begon de langste WIP, die hier ooit blijven liggen is. Ik schikte de badmatten, knipte ze op maat, haalde de boord ervan af en haalde ook een rij bolletjes aan de zijkanten weg om ze aan elkaar te kunnen naaien.
Het ding stroefde en stikte niet gemakkelijk. Ik wou dat de bolletjes van mat naar mat perfect doorliepen. Ik werd het beu en ik legde het weg. Genoeg gesakkerd op de kleine blauwe frutseltjes in huis!

Maar elke keer ik aan iets nieuws begon, hoorde ik: "En uw badmat? Wanneer doe je daar aan verder?". Toen ik begon aan de slinger: "Wanneer is je badmat klaar?"; en aan de vlaggenlijn: "Zou je niet eerst je badmat afwerken?".

Eindelijk was ze klaar. Fier als een gieter legde ik mijn badmat op de grond... ze was te groot...  AAAAHHH!
Hoe ik zo kunnen mismeten hebben, het is me nog steeds een raadsel!
Ik heb doorgebeten en ze ligt in ons douchekotje. Je ziet waar de matten aan elkaar zijn gezet en ze is niet zo strak en perfect als ik zou willen, maar goed, dat ben ik ook niet :D

Wolkjes

Op oudjaar wonen we 1 jaar in ons huis.
We trokken erin zonder keuken, zonder binnendeuren en geen enkele kamer was afgewerkt. Ondertussen staat de keuken en was ik blij met elke binnendeur die gehangen werd. Het voordeel van je huis stap voor stap af te werken, is dat je bij elk afgehandeld klein of groot prutswerk echt wel zo blij bent als een kermisvogel! Het nadeel... het duurt... en duurt... en duurt...

De eer van de eerste kamer, die van moluren tot plinten helemaal afgewerkt is, gaat naar onze kleine man.

Eén muur is behangen met het mooiste behang ooit :)

En daarop prijkt Meneer Moes. Ik haakte hem al meer dan een jaar geleden tijdens mijn zwangerschapsrust, maar werkte hem nu pas af. Het kadertje scoorde ik voor 1€ in de kringloopwinkel en verfde het wit.

Ik twijfelde of ik de kast zou verven, maar vind ze nu zo mooi dat ik het niet over mijn hart krijg. Mister Vanila voorzag ze van handige leggers binnenin. De vlaggenlijn hing aan onze deur in het moederhuis en moest zeker een plaatsje krijgen op zijn kamertje.
In de kerstvakantie ga ik op zoek naar een leuk deurknopje.

De gordijnen zijn van Ikea, maar Mama Vanila stikte er kundig een verduisterende stof achter. Werkt echt heel goed. Het is nu bijna pikdonker in de kamer.

De letters haakte ik in mijn zwangere zomer aan zee. Echt superveel voorbijgangers vroegen me of ik iets voor 'het kleintje' aan het haken was. En toen ik vertelde dat het zijn naam zou worden, passeerden alle namen met de letter 'J', waar ik op dat moment aan bezig was. De dag erna haakte ik de 'M'. "Wordt het een James?... Of een Jimmy?" Echt grappig!

De gehaakte letterslinger boven het bedje toonde ik jullie al. Een oud nachtkastje verfde ik muntgroen en de binnenkant werd beplakt met restjes behang. Toen het klaar was, vond ik het eigenlijk wel mooi, zonder het deurtje er terug opgevezen, dus nu blijft het zo staan. Zonder deurtje.

Samen met de gehaakte lamp aan het plafond denk ik dat het dan wel genoeg geweest is met al die gehaakte spullen ;o)

In de kerstvakantie rijden we nog naar Ikea voor dit tapijt:

En dan twijfel ik nog of ik een zeteltje op zijn kamer ga zetten of een matrasje op de grond ga leggen... In ieder geval waag ik mij aan gestikte kussentjes (voor mij al heel wat om te maken!).

Et voila: op naar een afgewerkte bureau!

Slaap lekker

Nog even en onze kleine man verhuist naar zijn eigen kamer. Nog een paar strookjes behang tegen de muur en dan is het zover.

Ik haakte een letterslinger, geïnspireerd door de papieren letterslingers die je her en der vindt.
Er liggen nog veel gehaakte spulletjes te wachten om een plaatsje te krijgen op zijn kamer. Ik maak mij geen illusies: binnen 5 jaar vindt hij 'al dat gehaakt gedoe' waarschijnlijk maar stom en moet het plaats ruimen voor dino's of auto's of zo, maar tot dan heb ik het voor het zeggen :o)

Slaap lekker, Jim!

Jim wordt 1

Ik schrijf dit op het moment dat 1 jaar geleden mijn water brak: een week overtijd, maar toch onverwacht, net toen de vroedvrouw klaarstond om mij in te leiden (al vind ik echt dat de spelling van dit woord moet veranderen! LIJDEN.). Het had toen misschien al een belletje moeten doen rinkelen: een ventje met een sterke wil was klaar om de wereld te zien, op zijn manier.

Ik zal er morgen de hele dag aan denken, tot 22.09u wanneer het exact een jaar zal geleden zijn dat onze kleine man geboren werd. Het wordt een lange dag morgen op het werk. Ik zal ons ventje alleen 's morgens een kusje kunnen geven. Wanneer ik thuiskom, zal hij al liggen ronken.

Zijn verjaardagsfeestje deden we vorige week en hij genoot van alle aandacht. Moeke noemt hem een podiumbeest-in-wording :o) Hij toonde al zijn kunstjes!

Ik won enkele stofjes bij Eva Maria en ik wist waarvoor ze te gebruiken: Jims vlaggenlijn. 

Ik stikte (op mijn nieuwe Pfaff, oh jee, een nieuwe wereld gaat open!), ik haakte, ik vloekte, maar maakte. Niks nieuws onder de blogzon, maar voor mij en onze Jim wel. 

Op bezoek bij Pol

Wat doe je wanneer een geweldige vriendin, die zelf geweldig creatief is, een geweldig schattige zoon verwacht en de geweldige vraag stelt: "Wil jij iets haken om bij mijn doopsuiker te zetten?".
Je haakpen vastpakken natuurlijk!

Ik kreeg een preview van de doopsuiker en een deel van het geboortekaartje: een vosje. Een zoektocht op het wereldwijde web leverde niet het gewenste patroon, dus begon ik er zelf maar aan. Het is niet de eerste keer dat ik iets haak 'uit de losse pols'...

Alleen... ik weet niet hoe het komt, maar bij deze vos leek het alsof ik niet meer kon haken. Ik ben voor het kopje en de staart wel 10 keer opnieuw begonnen: totaal geen inzicht meer in meerderen en minderen, waardoor de vorm nooit net niet dat was.

Na lang knoeien en opnieuw beginnen, kreeg ik de vos net op tijd klaar, want kleine Pol diende zich een tweetal weekjes vroeger aan dan gepland.

En wat een schattigaard hij is! (de kleine Pol bedoel ik dan) X

DIY strijkplanksokjes

Ze zijn helemaal niet zo moeilijk te haken, die strijkplanksokjes.

Gras:
Voor het gras gebruikte ik de lussteek: ondertussen een steek die ik al veel gebruikt hebt. De lussen die door deze steek ontstaan, knip ik door et voilà... gras :o)

Ik gebruikte een haaknaald 4 en haakte met twee draden tegelijkertijd (een lichtgroene en een donkergroene).

Je maakt een magische ring met zes vasten. In de volgende toer haak je in elke vaste twee lussteken. Zo krijg je 12 steken. Daarna blijf je toeren maken met lussteken tot je de gewenste lengte van je sokje hebt.

Bloemetje:
Maak opnieuw een magische ring, maar deze keer haak je hierin 10 vasten.
In de volgende toer haak je de vijf blaadjes van de bloemetjes door deze steken te herhalen:

- 2 lossen en een stokje in dezelfde steek
- 2 dubbele stokjes in de volgende steek
- een stokje, 2 lossen en een slip stitch in de volgende steek

Zo heb je één bloemblaadje. Het volgende bloemblaadje start je in dezelfde steek als waarin je het vorige geëindigd hebt.

Het laatste bloemblaadje eindig je in de steek, waarin je je eerste blaadje begonnen bent.


De bloemetjes (ik maakte er 3 per sokje) op het gras naaien en strijkplezier verzekerd... Haha, neenee, strijken blijft nog steeds een even ambetante klus, maar je muren blijven wel wit :o)